حجاب زنان پیش از اسلام ویل دورانت معتقد است که نقش پوشش و حجاب زنان برجسته در ایران باستان چنان روشن وبه وضوح است که می توان ایران را منشاء اصلی پراکندن حجاب در جهان دانست . آیین زرتشتی : در تاریخ ایران باستان زن ومرد همواره با پوشش مناسب و زیبا در کنار یکدیگر زندگی کرده اند در حالی که در کتاب دینی زرتشتیان " اوستا " کیفیت خاصی برای حجاب زنان واجب نشده و قانونی وجود ندارد که زرتشتیان را ملزم به پوشا ندن سر و روی خود بکند . زرتشتیان در مراسم های عبادی خود دارای حجاب می باشند و معتقدند که به هنگام عبادت کردن هاله ای به نام " خورنه " پیرامون انسان را فرا می گیرد که این هاله در انسان های نیکوکار و افراد نزدیک به خدا بیشتر است و چون این هاله نور در اطراف سر انسان بیشتر است لذا شایسته است برای نیایش با خدا و تمرکز حواس سر خود را بپوشانند که این کار باعث هماهنگی در چهره ها می شود و چهره انسان را روحانی تر می کند . ویل دورانت در جلد اول تاریخ تمدن راجع به ایرانیان می گوید : " در زمان زردشت زنان منزلتی عالی داشتند و با کمال آزادی و با رویی گشاده در میان مردم رفت و آمد می کردند. " ماد : آریایی هایی که به فلات ایران آمدند به سه دسته : 1) مادها 2 ) پارس ها 3 ) پارت ها تقسیم شدند . مادها نخستین دودمان ایرانی را تشکیل دادند و کوروش بزرگ پس از فتح ماد ، همدان را پایتخت دولت ماد و مرکز پادشاهی خود قرار داد و پارسیان از آداب و رسوم و حتی طرز پوشاک مادها بهره مند شدند . کتاب پوشاک باستان ایرانی در باره پوشش زنان در دوران مادها با تکیه بر نقوش برجسته ، به جا مانده از دوران مادها می گوید که پوشاک زنان آن دوره از دید شکل با پوشاک مردان یکسان است و در ادامه می نویسد : " مرد و زن به واسطه اختلافی که میان پوشش سر شان وجود دارد از هم تمیز داده می شوند ، به نظر می رسد که زنان پوششی روی سر خود کرده اند و زیر آن گیسو های بلندشان نمایان است" هخامنش : پوشش زنان در دوران هخامنشیان با دوران مادها چندان تفاوتی نکرد . از روی نقوش به جا مانده از آن زمان به زنان بومی بر می خوریم که پوششی جالب دارند و پیراهن آنان پوششی ساده و بلند یا دارای راسته چین و آستین کوتاه است که در نقوششان به چشم می خورد . به زنان دیگر آن دوره بر می خوریم که از پهلو به اسب سوارند و چادری مستطیلی شکل بر روی همه لباس های خود افکنده اند و زیر آن یک پیراهن با دامن بلند و زیر آن نیز پیراهن بلند دیگری تا به مچ نمایان است . ویل دورانت درباره دوران هخامنشی می گوید : " پس از داریوش مقام زن مخصوصا در طبقه ثروتمند تنزل پیدا کرد ، زنان فقیر چون برای کار کردن ناچار به رفت و آمد در میان مردم بودند آزادی خود را حفظ کردند ولی زنان دیگر گوشه نشینی در زمان حیض که برایشان واجب بود رفته رفته اتداد پیدا کرد تا اینکه سراسر زندگی اجتماعی آنان را فرا گرفت و این خود مبنای پرده پوشی در میان مسلمانان به شمار می رود . در آن دوران زنان طبقات بالا ی اجتماع جرات نداشتند که جز در تخت روان روپوش دار از خانه بیرون بیایند و هرگز به آن ها اجازه داده نمی شد که آشکارا با مردان اختلاط کنند ، زنان شوهر دار حق دیدن هیچ مردی حتی پدر و برادر خود را نیز نداشتند و در نقش هایی که از آن دوران به جا مانده است جای صورت هیچ زنی دیده نمی شود و نامی از آنان به نظر نمی رسد . " چنانچه ملاحظه می شود حجاب سخت و شدیدی در ایران باستان حکم فرما بوده که حتی پدران و برادران نسبت به زن شوهر دار نا محرم شمرده می شدند .حتی هم اکنون هم در بعضی از خانواده های سنتی این نوع پوشش دیده میشود. اشکانیان : پس از هخامنشیان و تاخت وتاز اسکندر مقدونی به ایران ، هنگامی که وضعیت سلوکیان آشفته بود اشکانیان ایرانی هم چون گذشته دارای حجاب پوشیده بودند ، لباس زنان اشکانی پیراهنی بلند تا روی زمین ، گشاد ، پر چین ، آستین دار و یقه راست بوده ، پیراهن دیگری داشتند که روی اولی می پوشیدند و قد این یکی نسبت به اولی کوتاه و یقه باز بود و روی این دو پیراهن چادری نیز سر می کردند . در کتاب پارتیان آمده است که زنان عهد اشکانی قبای تا زانو بر تن می کردند با شنلی که بر افکنده می شد و نیز نقابی داشتند که معمولا به سر می آویختند . ساسانیان : در این دوره هم چون دوران های پیش از آن ، زنان از چادر به عنوان پوشاک رو استفاده می کردند و زیر آن پیراهنی می پوشیدند و در این دوره نیز پوشاندن صورت با نقاب در میان زنان ایرانی وجود داشته است . کنت گو بینو در کتاب " سه سال در ایران " معتقد است که حجاب شدید دوره ساسانی در دوره اسلام در میان ایرانیان باقی ماند او معتقد است که آن چه در ایران ساسانی بوده تنها پوشیدگی زن نبوده بلکه مخفی نگه داشتن زن بود ? او مدعی است که خود سری موبدان و شاهزادگان آن دوره به قدری بوده که اگر کسی زن زیبایی در خانه داشت نمی گذاشت کسی از وجودش آگاه شود و حتی الا مکان او را پنهان می کرد چون اگر معلوم می شد که چنین زن زیبایی در خانه اش است دیگر مالک او و احیانا مالک جان خودش نیزنبود . وقتی که اعراب ، شاهزادگان ایرانی ( دختران کسری از پادشاهان ساسانی به نام های شاه زنان و شهر بانو ) را به همراه اموال بسیاری برای فروش به عنوان برده و یا کنیز نزد عمر برده بودند عمر فرمان داد تا نقاب از صورت بردارند تا خریداران با دیدن چهره آنان پول بیشتری بپردازند . در این هنگام شاهزادگان ایرانی از دستور عمر اطاعت نکرده بودند و مشتی بر سینه نماینده عمر که قصد انجام این کار را با زور داشت کوفته بودند و عمر از این کار آنان خشمگین شده بود و چون می خواست با تازیانه آن ها را بزند حضرت علی بن ابیطالب ? که نظاره گر این حادثه بود ممانعت کرده و عمررا به آرامش فرا می خواند و این حدیث را پیامبر اکرم ? نقل می کند : " بزرگ و شریف هر قومی را که خوار و خفیف شده است را گرامی بدارید . " و بعد از آن عمر آرام می شود و امام علی ? می فرماید : " با دختران شاهزاده ، نباید معامله دختران بازاری کرد . " و سپس با موافقت امام علی ? و دیگر گروه حاضر آن ها آزاد می شوند و هر دو شاهزاده ایرانی عروس خاندان رسالت می شوند منبع: مرکز اسلامی امام علی (ع)
